VAHŞİ IZDIRAP
Sensiz geçen bir gün daha
Yapayalnız bir ben Gecenin karanlığında dolaşıyorum Ve tenha sokaklarla konuşuyorum Sensizlikten korkmadığımı Sokaklara haykırıyor,feryat ediyorum Fakat dindiremiyorum bu acıyı Sanki cehennem ateşinden çıkan bir günahkar gibi Izdırap çekiyorum ta içten içe Güçsüzüm dayanamıyorum Ve kendimi bu acın içine bırakıyorum Rüzgarın daldaki yaprağı savurduğu gibi Bu acının içinde savrulup gidiyorum... |
onsuzluk, vahşi bir ızdırap
içten içe kemiren...
saygımla.