SABAH GÜNEŞİM...
Aradığım sendin dün gece karanlıklarda,
Bin parçaya bölünmüştüm kendi dünyamda, Sensiz kara zindan mahkûmuydum o soğuk odalarda, İçimi ısıttı parlayan gözlerin sabah güneşim... Gündüz açan çiçekler gibisin gönül bahçemde, Seni hiç soldurmadım ıslak sinemde, Kalp buharımla beslerim seni karanlık gecede, Beklenip hasretle kavuşulanımsın sabah güneşim... Issız bir adanın yaşam kaynağısın o sessizlikte, Tek korktuğum yokluğun bunu hisset içinde, Kır gönlünün zincirlerini beni de al içine, Donan sensiz gecemi aydınlat ne olur sabah güneşim... Bu günü senin için yaşayacağım bunu bilesin, Sensiz bir nefes alırım sanma hep içimdesin, Gözlerimi kör etsede ışığı kudretinin, Batana kadar sana bakarım SABAH GÜNEŞİM... Uğur KUZU 06 Mayıs 2007 saat 06:00 |
Bin parçaya bölünmüştüm kendi dünyamda,
Sensiz kara zindan mahkûmuydum o soğuk odalarda,
İçimi ısıttı parlayan gözlerin sabah güneşim...
sevgili uğur;şiirin güneş gibi doğdu sitemizin üstüne...
ve ısttı yüreğimizi sıcacık dizelerin...
sevgilerimle...