PINAR
Ben ovalık yerde büyüdüm.
Yemyeşil çayırlar, Göz alabildiğine sürülü tarlalar... Dağ tepe bilmem. Dağların arasından akan şelaleleri, Pınarları bilmem. Aslında bilirim de yaşamadım hiç Serin sularından içmedim... Ama öyle bir pınar gördüm ki Gözün değil gönlün görebildiği Çağlıyordu sessizce, Tatlı bir ışık huzmesiydi gözleri kamaştıran Gönülden gönüle akan, Herkese nasip olmayan. Bu pınarın suyundan içtim kana kana Yeşerdim yeniden... Ovaların en güzel ağacı ben oldum. Sevgililer gelip dilek asıyorlar dallarıma Onları kavuşturuyorum Kavuşamayan senle ben adına... Ayşen Özkan |
Küçük bir vadinin ortasında
Sağ yamacıda yatır
Sol yamacında köy mezarlığı
Mezarlıkta nice sahipsiz
Fatiha bekleyen kabirler
Doğduğum Büyüdüğüm
İşte benim köyüm
Baharla şenlenir, deresi, çayı
Karşıda kardelenin çiğdeminle
Sayar manda nevruzlarınla
Bin bir renkli açan çiçeklerinle
Bürünürsün güzelliklere
herkesin doğup büyüdüğü yer çok farklidir bu güzel dizeleri bizimle paylaştığınız için teşekkürler sevgi ve sayğılarımla