Neylesemde unutsam seni,
Zor be gülüm, her günüm birbirinden zor,
Seni unutmak boğazıma tıkanmışken,
Nefes almak çok zor…

Senden sonra,
Mahpus günler yaşamaya davetiye çıkardım,
Astım kendimi ranzamın sensiz yanına,
Ne yaptıysam olmadı,
Sallandıramadım umutlarımı gönlümün darağacında,
Kapandım sessizliğimin kollarına,
Siyaha boyadım tüm özlemlerimi,
Ve sevmeleri…
Atamadığım her adım, sana kaçırıyor bedenimi
Ki ben
Kararsız kalıyorum sana tüm sevdamla....
Vakitsiz ağlayışlarım düşüyor sessizliğimin bir köşesine,
Her yanım gebeyken sana,
Bir sancı olup düşüyorsun sol yarıma,
Ellerim sessiz,
Ellerim kimsesiz,
Tutamıyorum siyaha çalan saçlarını,
Kapatmışsın beni bir avuç parmaklık ardına,
Göremiyorum ela’ya çalan gözlerini…

Bizli bir şey yokmuş meğer
Hiçte olmadı
Biz olamadık çünkü
Ağır geliyordu sana sevmelerim
Gidişine bir şey diyemiyorum
Ama çok anlam yüklüyorum
Nedensiz sorgular düşüyor beynimin bir köşesine
Neden ben diyorum
Tamda o noktada takılıyorum
Çünkü senin her şeyin nedensizdi…

Hadi şimdi zamanı geri alalım,
Ve kaldığımız noktadan başlayalım,
Yarım bıraktığımız sevmelere…

Kolay mı gülüm,
Yıkıp gitmişken viraneleri,
Yeniden sevebilmek kolay mı…

Ve sen,
Hatırlayamadım onca şey arasından çıkıp geliyorsun,
Çıkarmışken seni bu deli yangın bağrımdan….

Şair Ceketli Çocuk