NEREDEYSEN ÇIK GEL ARTIK
Yollarını gözler iken,
Aklar doldu sırma saça İsmini her andığımda Kan bulaştı akan yaşa Taşımıyor artık beden, Yorgun düştü yollarında. Gözüm açık gidecek bak, Can vermezsem kollarında… Aylar döndü senelere, Törpülenip ömür bitti. Göremedim son bir kere, Artık gençlik elden gitti. Hekim gelse bilmez çare, Derinlerden kanar yaram. Kâlbim oldu pare pare Sensiz yaşam bana haram. Hasretliğin dayanılmaz, Acılarım sızım sızım. Neredeysen çık gel artık, Bekliyorum vefasızım. 13.08.2009 Erman Ulusoy /Kırklareli |
cok güzeldi