EVREN VE ÇEVRENYücedir insanın evrendeki payesi, Çevreyi korumak, insanlığın gayesi. Senden sorarlar ey insan, bil ki çevreni! Korursan çevreni, hakedersin evreni. Ormanları yaktın, yıktın, yerle bir ettin; Kavrulmuş bir dünya mıdır, yoksa niyetin? Dereler kir taşır ırmağa, gece gündüz, Denizi atıklar kapladı, sanki dümdüz. Kat kat gökdelenler diktin çürük betondan, Depremde gel kurtul atlayıp da katından!.. Sebze meyve yamru yumru büyür hormondan, İnsanoğlu, memnun musun bu durumundan! Petrolü çıkardın hep boşaldı kovuklar, Göçmeye başlarsa neler olur, oyuklar? Yerlerin altı da kurudu üstü gibi, Kendi kuyusunu kazar sanki sahibi. Atom denemesi için oydun çölleri, Arzı sarsa sarsa, kuruttun hep gölleri. Genleri bozarak, ucubeler ürettin, Organik kaybuldu, sahte gıda türettin. Bak, domuz gribi, kuş gribi, zehirli kene, Hep mahkum olursun, hastalığa dikene. Esti, yağdı, aktı her gün her an erozyon, Demirlerde değil beyinlerde korozyon. Tsunami dalgası bile, vız gelir sana, Bu çevrenin sana cevabı anlasana. Durmadan eriyor koca koca buzullar, Çevre katliamı yapar nice reziller. Bilin ki gaz değil, insanoğludur delen. Yırtık atmosferden nice illettir gelen. Bir yarıştır gider, uydu üstüne uydu, İnsan bu, uzayı çöplük yerine koydu. Arada sırada nice tokatlar gördün, Depremi rüzgarı hep tesadüfe yordun. Evren insanlığın, emanet sermayesi, Sermayeyi yakmak mı, insanın gayesi? Evrene kasdetmiş nice şeytan fikirli, Çevren kirli, evren kirli, insanlar kirli. At gözlüğünü at, ey insan bak arkana, Torunların bir gün, yapışacak yakana!.. 10.08.2009 ekremsama |