HANİ GURBETBen seni gurbete; Bulutların üstünde uç, Denizde balıklar gibi ıslan, Ateşte kor gibi yan diye mi,? Gönderdim. Hani, gurbet özgürlüktü Sevdiğini özlemekti, hani ölümdü. Hani gurbet Bir tren düdüğünde, el sallamak Yâda postacıdan mektup yollamak Gözyaşı dökerek ağlamaktı, Hani gurbet Ne yolcu ne hancı, İçinde buruk acı, Kalbinde bir sancıydı. Hani gurbet, Güneş gibi doğup, batan Seveni, sevileni ayırıp atan Hani aşkı, sevgiyi satandı... Hani gurbet ne sen ne ben Eşikten çıkıp gidince, Aşkı, sevgiyi, hasreti, yanmayı öğretendi Hani gurbet gönül yarası, Cennet ile cehennem arası Hani fakirin ekmek parasıydı Hani gurbet Cana, canana zülüm Bedende ölümdü, ölüm... Necati KEÇELİ İZMİR |