![]() BUGÜN ÇOCUK OLMAK VARÇöküntünün çökmüş çöllerindeyim Bir deniz çizdim ki Lebi derya masmavi pileli etekli Bilgi ağacından çaldım, zümrüdü anka kuşlarını Güneş’i dizlerimde salladım Akreple, yelkovanın kollarını değiştirdim Tekrarı olmayan bir güne Kendi ütopyamca elbette, neler sığdırdım... Çöpten, evler, bayanlar, beyler şekillendirdim Yüzsünler, kulaç atsınlar, turlasınlar Ama turna’lara dokunmalarını yasakladım Bütün bonkörlüğümce kırmızı elmalar ikram ettim Isırarak değil, soyarak yemelerini de rica ettim... Kimse kimsenin çöplüğüne giremeyince Kıyıda mızıka çalan çocuklar Mutlu oldular Kendi çizdikleri resimlere benzetince!.. ayşe yayman |
Kıyıda mızıka çalan çocuklar
Mutlu oldular
Kendi çizdikleri resimlere benzetince!..
Ve işte güzellikler o resmi bozmayla bitiyor
Ve çocuk kimliği değişiyor.
Hangi mafyaya, hangi çeteye,
Hangi kentte esirleşiyor, esirleştiriliyor,
işlileştiriliyor, işsizleştiriliyor...
Çok güzel ve anlamlıydı dizeler,
Yürekten tebrik eder, sevgiler, saygılar sunarım.