V  R ERûhum yıkanır sanki, semâ ağladığında, Mâtemde mi akşam, karalar bağladığında, Her duyduğum anda duyarım Tanrı’ma minnet, Sessiz dereler, böyle hazin çağladığında Âvâre adımlarla gezerken Dil’i yorgun, Akşam gibi esrarlı ve mehtap gibi durgun, Kuşlar kadar özgür sayarım kendimi her gün, Tutsak gemiler bir de kement bağladığında Vezin: Mef’ûlü Mefâîlü Mefâîlü Feûlün |