Bakışlarımızda kavgalar yenilgiler yangın yerleri fırtınalar ayrılıklar özlemlerin fırtınasında dalgallarla savaşıp.engin denizlerde.
Batan gemiler var yüreğimizde.
yüzümüzde çizgi. Çizgi geçmişteki kalıntılar insanlık tarihince yazılan ve anlatılan. Payımıza düşen her zaman önce keder ve ayrılıklar. Özlemler oldu.
Ağlıyordum yüreğim kürücenin enginliğini aşmış gözyaşlarım kayalardan fışkıran çağlayan misali inleyerek zeyreğin taşlı meydanında oluk olup akıyordu Oraya birini daha mı bırakacağım zeyrek yeni misafirini mi bekliyordu. Yıllardır uğramadığımız zeyrek yıllardır hasretini çektiğimiz zeyrek babamızı almıştı bizden.
Yıllardır zeyreğe her gittiğimde babam diye ağlardım.. Şimdi bundan sonra ahh babam ah ağabeyim. mi diyeceğim.

elleri ellerimde gözleri bir boşluktaydı anlamaya çalışıyordu. Gelip gelmediğimi algılayamıyordu uzun süre o boşlukta kaldı.
Sonra sesimi almış olacak ki iki gözünden iki damla yaş akmaya başladı parmaklarımla aldım o iki damla gözyaşını parmağımda kurudu.

MAVİ GÖMLEKLİ ÇOCUK
Bir ilk bahar meysimiydi ayrılışın..
Uçuşan çığlıklar kulak sancısıydı
gidişin bir masalın bitişiydi bitti
Zamansız biten ömrün savruluşuydu gitti.

Yüzün kaydı gözlerimden aniden
sönmüş bir yangındın alevlenen. Yeniden.
Yüreğimin yangın yerinde külünü arayan,
bitmeyen bir bekleyiştin sürekli kanayan.

Vurulan iki yürekti hayatın acılarında.
Hikâyemiz anlatıldı sılanın baca başlarında.
Yoğrulduk acımasızca ayrılığın hamurunda.
Bak işte geldi ayrılık en güzel çağında.
İki damla gözyaşın kaldı sadece parmak uçlarımda.
HEZALE.
Sevgili Hezal,
Vurulan iki yürekti hayatın acılarında
Vurgun yedim en güzel çağımda
Koştu gitti mutluluklar,yakınlarımda
Yarım kalan öyküm tamamlanıyor çiyler üstünde
Sonsuz bir evrende savruluyorum
Kopan rüzgârın kanatlarında
D-A-Ğ-D-E-L-E-N

Offf..!
Masalımda saklayamadığım
Hoşçakal demeden gidiyorum sana
Elim yüzüm hasret kesiği
Cebimde bir serçe ölüsü
Bir de ucu yanık mektup

“Eskiyen elleriyle çıngırağını sallıyor kıvırcık saçlı kız .…Gittiiiii..! Mavi gömlekli çocuk…gittiiii….daha da eskiyor elleri, daha da….daha da”

.........
Kaaç! diye bağırıyor
Ölüm dudaklı, ateş bakışlı
Mavi gömlekli, kıvırcık saçlı çocuklar
Yüzyılların sancısı bitmeden baldırlarımda
Dirilmeden küllerimden
Kaç diyorlar
Gelen “aşk” diyorlar

......................

bunlarda benim mavi gömlekli çocuklarım şiirinin altına bıraktım hezal..koştursunlar diye

selam saygı ve muhabbetlerimle

şahan çoker