Nazım'ın cümlesine dair...
Evet.. evet ve beni çileden çıkarıyor büsbütün kendime karşı duyduğum nefret ve merhamet...
Nazım H.R. Aynaya bakıyorsun; kızıyorsun hayata, ama en çok kendine.. Nefret ediyorsun! Nefret ettiğin için gene kızıyorsun; zira kızdığın kendin olduğun için, merhamette giriyor işin içine! Belkide merhamet değil kendini kandırma isteği insanın... Kendini kandırır-kene; yaptığın iyi şeyleri gözünün önüne getiriyorsun.. Hayallerini, umutlarını ve içinde ki masumluğu! "-Benim suçum yok" sesi geliyor, içinin en derinlerinden... "-Hayat böyle!!!" "-Ama olmamalı böyle..." Sesi bu sefer.. Kaşlar çatık! Gözler aynada nefret! ve en derinde gene merhamet! Tıngır mıngır gidip gelen bi paradoksta; çileden çıkıyorsun en sonunda... ama hala aynı kelimeleri dudaklarda! KırmızıKurbağa |
TINGIR TINGIR DA TINGIR TINGIR
KOYUN SÜRÜLERİ GEÇİYOR
TINGIR TINGIR DA TINGIR TINGIR
BİZİM ORALARDAN....diyorsunuz.....Hoştu...