KÜLLENMEYEN KÖZÜNDE YALINI ÖZLÜYORUM

Neden suskun kalıyor; seherde öten bülbül?
Nerde kaldı bilinmez; engin mavi serin göl?
Mazide hatıra mı, düşlerime gelen gül?
Gönlümün bahçesinin, alını özlüyorum.

Bağlarım; çalı, diken; avare, aymaz oldum
Sonsuzluğa giderken, sevgiye doymaz oldum
Her an seslenir iken; sedanı duymaz oldum
Dillerinden damlayan, balını özlüyorum.

Gözlerin bakmayınca, uzakları seçemem
Kaynağın akmayınca, yudumlayıp içemem
Endamın yakmayınca, entarini biçemem
Şalının karanfilli, dalını özlüyorum.

Adımının sesleri, raksediyor beynimde
Yüreğimin hisleri; sinemde, bedenimde
Yaşmağının süsleri, nakış nakış tenimde.
Desen desen işlenmiş, halını özlüyorum.

Hayalin gitmez öte, diz dize duranımsın
Aşkın kutsal yeliyle, alıp savuranımsın
Dondurucu ayazda, benim kavuranımsın
Küllenmeyen közünde, yalın’ı özlüyorum.

KADİR DURAK
(LEBİDERYA)

ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN İKTİBAS EDİLEMEZ...