Kahır
Otuz iki dişin birden dökülsünde güleme,
Gelmek istesende,benim dünyama geleme, Sen sebepsin,yüreğimdeki çileme, Ölmek istesende can çekişip öleme. Gül bahçesinden güllerini dereme, Bu nasıl kahır? Bitsin artık bu cereme, İstemem, yolumdaki karları küreme, Ağla,ağlada gözündeki yaşı sileme. Kaf Dağı’nda yalnız bir dal ol,olda yeşereme, Çalış çalışda, bir tek gün yüzü göreme, Kul kurban ol,elimdeki yazan şu kaleme, Düşersin inşallah elden ele,elemden eleme. Bağlansın elin ayağın, uğraşıpta çözeme, Beni yaktın,sende yanda söneme, Akıbetin benzesin aşık Kerem’e, Bir tek seni sevdim,bunu ömür boyu bileme. Ülkühan Boz (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |