ATEŞ
Rüzgar
Su Toprak.... Evet Sırada ATEŞ var... O ateş ki tutuştuğu yeri bilinse de Lal olur dil söylemez.. Saklı kalır da, Ateş olur zaten.. Kavurucu nefeslerdir , Dilinde aslında tüten.. Yüzü aya dönük, Yüzü gülen. Ama ... Ateşiyle yanıp yanıp sönen... Zalimdir zaman. İzni alıpta gider. O ateş ki ! Zamanın içinde bile ... Kimi vakit Alev alev olur ... Kimi vakit Tüter... Kim ki , Rüzğarının sesiyle Sığınmamışsa gögüs kafesine, Kim ki , Su ile dindirmemişse ateşini, Ve Kim ki Kavuşmamışsa toprağa O ’dur İşte Ateşi ile dünyayı yakan.... |
Rüzğarının sesiyle
Sığınmamışsa gögüs kafesine,
Kim ki ,
Su ile dindirmemişse ateşini,
Ve
Kim ki
Kavuşmamışsa toprağa
O ’dur
İşte
Ateşi ile dünyayı yakan....
Kim ki sevda ateşiyle yanmışsa dünyayı yakar elbette.
Güzel bir şiir okudum gönül sayfanızdan. Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.