SuSTu DiLiM
sustu dilim sensizliğimde
kayboldum umutsuz şiirlerde çiçekler açmıyor artık evimin hiç bir yerinde sürüklendim kederlerinde seni kendime yasak ettim sustu lal oldu dilim ben yok olup yittim bir tek seni içimden yitiremedim hangi sensizliğe dalsam seninleydim hangi sokağa girsem peşimden geldin kaç damlaydı gözyaşlarım kaç kez senin için ağladım hiç hesabını tutamadım senden sonra yaşamak için ben hep yine sevdana sarıldım boş çerçeveler süsledi duvarlarımı hep hasretin sardı anılarımı sinemaya hep iki bilet aldım aşk filmlerinde yine ben sensiz kaldım senden sonra dolmadı hiç boşluklarım hep sensizliğimi avuçladım katlayıp katlayıp hüzünleri sardım sen sebebiydin hep arayışlarımın hayatla bile sen gelesin diyeydi tüm kavgalarım biliyordum imkansızdın biliyordum gelmeyecektin oysa her zaman canımın parçasıydın sende yaşayamadıklarımı buldum sandım bir aşk doldu ki içime şaha kalktım doldu taştı seninle tüm kıyılarım yüzümdeydin hep imbatı gibi izmirin rüzgar yerine yüzüme esenim sen çayım sen şekerim burnumdan tütenim sen ki damarımda akanım gitsen de hala içlerimde susmayanım hep yüreğime yüreğime asılanım sevda diye yüreğime yazılanım geçmiyor ki sensiz hiç bir an-ım içimde dışımda ama yüreğimde, ama gözyaşımda hep benimle yaşayanım bil ki sevdanı içimden atamadım.. MıSRa |