MAZİYE DALIŞ
MAZİYE DALIŞ
Maziyi hatırladım, bir his düştü içime Mutsuzluğa büründüm, ağlıyorum kendime Bir başkası yok tek ben acıyorum halime Bilmem ki derman var mı bu çaresiz derdime Aslında istemiyorum düşündüklerimi düşünmeyi Beceremiyorum bir türlü mazideki olayları silmeyi Onlar kahreder beni ama üzmez kimseyi Nereden bilecekler ki bendeki düşünceyi Anlatamam kendimden bile saklamak istediklerimi Mazide kalan, aksi bu güne vuran o hislerimi Başkasına yüklemek istemem kederimi Elimde olsa durdururum aklımı hayalimi Bu derbeder hayat sadece bana ait Ve bu olumsuz durum epey zamandır sabit Sorma bana nedenini, haydi var yoluna git Bana iyi demek için gerekir beş yüz şahit Doğru, bazen gülerim, neşelenirim Ama bunu bastırır hemen kara hayallerim Ben bu akıntı suda sürüklenir giderim İşte ben bu sebepten hep muzdarip biriyim İhsan POLAT 29.02.1990 İspir |