anne
yalnızım anne
sürüp giden yalnızlıklara takılmış yüreğim sokaklarda attığım her adımımda düşüncelerim sende toparlanıyor anne beni sardığın soğuk gecelerde sıcaklığınla ısıtığın yüreğimi düşlüyorum duaların kulaklarımda düşmüyor sesin içimde fırtınalar estirir seni düşünmeden edemiyorum anne hani bir gece vardı yağan yağmurda ıssız sokaklarda dolanırken yolumu kaybetmiştim anne ve sen tutmuştun ellerimden üşüyen ellerime ve sensiz kalan yüreğime gözlerimin içine bakan mahsum bakışlarınla beni aldın karanlık pusulu gecelerden .... anladım şimdi sensizliğin ne demek olduğunu sensizlik ölümden de beter geldi bana anne gözlerimin içinde dolan yaşlarım içinde dolanan sensizlik gizli hep yüreğime feryatlar geliyor sensizlik ne kötüymüş anne... |