İSTANBUL
İnsanların bozduğu mahfettiği İstanbul
Şimdi kimsesiz dertleriyle başbaşa Belki gözyaşı döküyor sokaklara Nedir benim bu halim diye isyan ediyor insanlara Ey istanbul nerede o eski halin Masmavi denizin maviliği nerede Nerede ey istanbul nerede İnsanlara huzur veren o yeşillikler nerede Kenardaki köşedeki ahşap evlere Eski sayğı duyulacak insanlara Ne oldu ey istanbul ne oldu sana Sahilde gezerken sanki cennetteyim Martıları seyrettikçe cenneti düşlerim Suları seyredalarken kevserden içmekteyim Karanlık bastırdığında anlarım ki tatlı bir düşteyim... MEHMET ALİ ÜNVER |