Bunları yazamıyorum işte ben
Yalnızlığın ne olduğunu
Gündüzün karanlıkta kaldığını Bu hayatın çarpıklığını Bunları yazamıyorum işte ben Yazı yazsam küserler Şahit ol desem eserler Hakkını yedik demezler Bunları yazamıyorum işte ben Yoruldum hep aç iken Benim lokmalarımı biri yerken Bir bardak suyu bana vermezken Bunları yazamıyorum işte ben Alın terime göz dikenleri Yetimin hakkını yiyenleri Yazarım deli diyenleri Bunları yazamıyorum işte ben Ölmeyecek mi haksızlık yapanlar Emeğimi ekmeğimi çalanlar Hesap günü nasıl karşıma çıkarlar Bunları yazamıyorum işte ben Dostcakalın Yaşar |
Benim lokmalarımı biri yerken
Bir bardak suyu bana vermezken
Bunları yazamıyorum işte ben"
Yaşar'ım!
Şiirden ziyade sizin makalelerinz ile neler neler yazdığınızı biz biliriz..
Bu mısralardaki manâyı ben bu cihetle tersinden okuyorum..
Siz; hakkı hukuku insani ölçülerinizin mikyas tanımaz cesaretiyle hep koruma ahdi ve mertliği göstermediniz mi?
Şairliğinizin temelinde de çıngırağından mihengine kadar bozuk bir âleme, öfkenizin yattığını da biliyoruz..
Arada vuslatı sigaya çekecek bir hasretimiz olsa da gönül birliğimiz var ve şairliğimizin kıyamı da bu itibarla hep yalan yanlış işlerin telâfisine çaba içindi..
Heceyi ölçüye koyman isteğim ve arzum ile söz ve beyanlarına tebriklerimi sunuyorum..
Selâm ve dualarımla
Bekir Yalçınkaya