bizler
Kalmadı bedbaht gönüllerimizde ebedi aşkın izi
Bir acıdır, bir hüsrandır sarmış içimizi Biz böylemi olacaktık, böylesinemi kahrolacaktık Boş bir sevda uğruna yok ettik kendimizi. Ne çiçekler ne güller kokladık, miski amber Gerçekleri yolun sonuna gelince anladık. Sormadık kendimize böyle gelmişte böylemi gider. Bir ömür beyhude geçti , farkına bile varmadık. Kendimizi hep kusursuz sandık, kusurumuzu görmedik. Sevgi, daima birşeyler istedi, ama biz vermedik. Sahte dostluklarla avunduk, yüzyüze gelince güldük. Güldüğümüzü zannettik ama, bizler asla gülmedik. Ataşehir 2007 |