Mutluyum çünkü...
Mutluyum çünkü,
şartlanmalarım yok! Kim ne düşünmüş, kim ne demiş, kim ne yaşamış umrumda değil! Onun bunun bana yamalamaya çalıştığı her şartı sildim! Geleneksel hayata aykırı biriyim! Her halimle,ötekilerin gözünde deliyim, oysa "Ben", sadece onların bana yamalamaya kalkıştığı şartlanmaları bıraktım! Hepsini değil tabiki... ama ne kadar çok bıraktı isem, o kadar az yük taşıdığımı fark ettim! Nede çok başkalarının yükünü yüklemişim sırtıma.... Şartlanmaları bıraktıkdan sonra fark ettim... Hep başkalarının hayalleri Hep baskalarının beklentileri Hep beni kendileri gibi yapmak istekleri... Sildim! Mutluyum cünkü, kimsenin beni beğenmesi, yahut beni güzel görmesi gibi bir şartlanmam yok... Hayatımı ben kendim tanımlıyorum, dilediğim gibi, dilediğim an, nefes alıyorum! Şartlanmaları bıraktım... Bıraktığım için şartlanmışlar bana deli diyor... Onlar gibi olmamak delilik ise, kabul ediyorum ... Ben bir şartsız deliyim! Mustafa Çelebi |
bir hudut var.Bunu düşünün lütfen.Çizilmiş bir hudut.Kelam ile kalem arası.
dahası;
bir vakt-i muayyen ile örülmüş bir libas-sisin için dikilen bir gömlek diyebilirsiniz-var.
ve her kimsenin ayrı bir rengi.
ne dün vardır artık,ne de yarın vardır.sadece içinde bulunulan andır üstünüzdeki.
anlamak kolay aslında dediklerinizi.
kısmen hak da vermek belki mümkündür.Ama bir kez olsun düşünün;sizi yaratan ve şekil veren,
aç iken tok eden,
sizi size ne kadar bırakır dersiniz.?