beni bu gün öldürün
kim öldürebilir beni benden başka kim
bu gün hariç gelsinler öldürecekler gelsinler bitkinim bu gün bitkin en solgun en yıkılgan anımdayım karanlık bir kuytu odadayım dizlerimin üstündeyim başım yerde gelin en zayıf an’ımdır bu gün yalnızım kimse görmez öldüreceğiniz gün bu gündür işte kalp atışlarım yavaşladı beynim duracak durakladı yaralar vurdu yüzüme bedeni sardı saracak yetişin sizde açın bir yara bu gün öldüreceğiniz gündür tadın o zevki ben oldürmeden kendimi kendimde deprem yaratmadan duvarları yıkıp altında kalmadan uğraşmadan kolayca öldürün beni bedenim ortadayken sararıp solmuşken can çekişip ölmek üzereyken öldürün beni kolay ölümlerle bırakmayın bana zorunu kışlara girmeden buz tutmadan gönlüm üşütmeden kimseyi dumalı havaya kalmayın kaybetmeden beni öldürün bu gün bu gün öldürün düne bırakmadan geçmişe uğramadan yaşayacağım yarınlara varmadan ileriyi görmeden geriden gelirken öncelere gidin beni orda vurun orada gömün kalsın mezarım orada bilinmesin taş dikmeyin sakın baş ucuma tanırlar yoksa çıkarıp mezardan bir daha öldürürler ben bu gün ölmek istiyorum bu gün öldürün beni bu gün yoksa siyah sayfaya siyah yazacağım okutmayacağım kendimi acıtmayacağım kendime kendi kalemimle vuracağım her gün kendini yazan kalbimi mısra mısra ayıracağım dizip acılar ipine kıta kıta gezdirip okyanuslara atacağım bulunmayacağın derinliklerde görün işte ben burdayım bu gün beni öldürün bu gün öldürün en kolay öleceğim günüm bu gün sayfa sayfa dolmadan şiirlerde çoğalmadan o zevki tadıp ölmekten vazgeçmeden öldürün beni bu gün ölllllllllllllllllllllllldüüüüüüüüüüüüüürünnnnnnnnnnnnnnnnn beniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiibuuuuuuuuuuuuuu günnnnnnnnnnnn muhtar gazi topal 17/07/2009 saat:22:54 |
saygılar selamlar