***Doğurma Beni Anne Doğurma***Şiirin hikayesini görmek için tıklayın "Bugünün küçükleri,yarının büyükleridir". diyen Atatürk’ün bu özdeyişinde aslında herşey var.Çocuklarımız ülkemizin yarınları olduğuna göre,yaşamda ilk önceliğimiz,onları önce kendi içlerinde mutlu sonra yaşamında ülkesi ön planda olacak şekilde yetiştirmektir..Bu da öncelikle ne yaptığımızın bilincinde olmamızı gerektirir.Doğru,çağdaş ,değerlilik duyumsayışlarını özünde yaşamış,duyarlı insanlar yetiştirmek bizlerin görevidir. ***Doğurma Beni Anne Doğurma*** Dövme beni anne Nedeni ne olursa olsun kızdırıyorsam seni Öfkeni kontrol ederek sabrı öğret bana Çizikler oluşmasın derinlerimde Dövme beni anne.... Susturma beni anne Merak doluyum,içime sığmıyor bilmediklerim sessiz sorulara yanıt arayışım Kırışlarım bozuşlarım bundan Susarsam sorgulamayı unuturum anne Koruma beni anne Tutma elimden bırak düşeyim kanasın dizim Kalkmayı ve dik durmayı başka nasıl öğrenebilirim Beceriksiz ve beyinsiz yapma beni Bırak beynim hayata elimle ayağımla uzansın İşlevsizleştirme demir pasında anne Dinle beni anne Ağlayarak konuştuğuma bakma sen İçimde ki fırtınaları dinle ben olmayı becer Duymazsan anlamsızlaşır yaptıklarım Yaptıklarımın mantığını anla ve bana yanlışlarımı sun Öğreneyim bende dinlemeyi ve olmasın incitici ön yargılarım Öngörüm açsın Dinlemek anlamlaştırabilme yüceliğidir anne Suçlama beni anne Zarar verebilr yaptıklarım Suçu tanımla bana suçlamadan önce Kavramlar anlamlaşşın algımda Suçluluk duyurma bana kullanma duygularımı Ağırdır yükü taşıyamam al bir kısmını Gücümce olsun ağırlıklarım sorumluluklarım Yükleme Korkutma beni anne Tehlikelerle dolu bir hayata getirdiğini bildiğinden Endişelerinle özgüvenimi törpüleme Cesaretim esarete dönüşmesin anne Bırak risk alarak başarayım Başarmam beni yaşamamdır anne Kollarımı görünmez bir iple bağlama Bırak ’ben’ olayım bağımlılıklardan uzak Bağlılığı öğret bana işime aşıma aşkıma ’Güven’ yaşamaya dair savaş açsın ufkumda Anlatma göster anne Doğruları dilleyip yanlışlar gösterme bana Ben sözden öte gördüğümü kaydederim sakın çelişme anne Çatal belirsizliklere bulama aklımı İşime kolay geleni yaparım yoksa fazla nazlama Aldığın her sorumluluğum Kendimden kaybedişim aptallaşmamdır uyansana Kolaya beni asla alıştırma Yazık olur bana Ne boğ beni iplerimi gererek Ne de atalete düşürme gevşeterek Say beni anne Göründüğüm kadar küçük değilim Say ki değer nedir bileyim Hoşgörünün koynunda büyüt beni Affedici olayım uzay boşluğunca geniş Gölgeme uğramasın kin Kemirgen dişleri uzak olsun tenimden Hak ve haksızlığı da öğret bana Öğreteceksen hırsızlığı Kalp çalmayı öğret bana Bunlar hayatın hemen giriş kapısında Hakkımca adaleti,haksızlıkla da mücaladeyi Emeği de unutma en çok verdiğin şey bana Hangi karşılık ödeyebilir ederiyle tam manasıyla İşte vefa Yaşlılığını düşün anne yalnızlığını telefonun çalmadığı Kapının tıklanmadığı,gönlüne postacının uğramadığı Güzelliğini kimsenin kulağına fısıldamadığı anları düşün anne İşte bu yüzden sakın ola atlama Vefa herşeydir her zaman Vefa yalnızlığa ilaçtır anne En çok da sev beni anne kocaman kocaman öp beni Okşa tenimi,saçımı kokla bakışların nakış nakış işlesin derinime ekilsin Sevmek sevgi olgusu büyüsün yüreğimde en durusundan Ve ’rağmen’ gül bana Bir gülüşün tanrıya uzanan gülüşünü sunayım İçin dolmuşsa ister hazdan,ister talandan ağla anne Gözyaşının bir inci değerinde olduğunu bileyim Utanma anne Bırak yağmurlar hak eden toprağa düşsün Çöl ıslanır da yeşerir belki Ağlamayı da öğret bana Uzayda bir nokta olduğumu Ve her noktanın bir değer olduğunu da öğret bana Acıları da içine katarak Acıları da tadayım anne kanayarak Kaçınılmazlardan olan her şey gibi hayatımda Direnmeyi,dayanmayı da öğret bana Kısaca anne sende anladın ya “İnsan “ yetiştir beni cinsiyetim fark etmez Hayata hazırlık,deneyimlerimi törpüleme kısırlaştırma Enginliği göster bana dağ başı gibi kar,başı gökte olsa da Bütün bunları yapamayacaksan Doğurma beni anne Doğurma 15/07/2009 Gülçin Demirci |