Gelinliksiz gelin
çaresiz kalmışım ben yapamıyorum...
sensiz bu gecelerde yatamıyorum... sesini duymayıpta hep aglıyorum.... bırakıp gittin beni ya üşüyorum... yanlızklık çare değil bilmiyormusun... giyipde kefeni nerye gidiyorsun... bırakma beni burda dön çarem ... ağlıyorum güzelim gittiğin için.... hep ellerimizi tutar hiç bırakmazdık.. etrafa bakar ışık şaçardık.... görenleri hayrete çevirir hep söyletirdik... şimdi ise tabutunu bırakmıyorum... gitme diye hep ağladım tabutunun başında... kafanı kaldırıpta burdayım diyemedin... ruhun etrafında dönüyor tanımıyor beni... kalk ayagı yakışmıyo sana ölüm vede kefen... hani seni gelinliğinle evden telli duaklı cıkartacaktım.. hani konvoy yapıp kornaları çalacaktık..... hani gelin arabasının arkasına EVLENİYORUZ yazacaktık... hadi kalkta nikah memuru bekliyor düğün salonunda... giydirmişler sana beyaz kefeni.... göstermiyorlar bana cansız bedenini.... aç artık sevgilim gözlerini.... özledim canım sevgilim o tatlı gülüşünü... |
hadi kalkta nikah memuru bekliyor düğün salonunda...
giydirmişler sana beyaz kefeni....
göstermiyorlar bana cansız bedenini....
aç artık sevgilim gözlerini....
özledim canım sevgilim o tatlı gülüşünü...
Vuslat mahşere kalmış.
Güzel bir şiirdi.
Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.