İŞTE SEN
Bakıp, bakıpda ah çektiğim
Yücelerde çok yükseklerde Ulu bir dağ O öyle bir dağ ki İçinde vadi barındırmakda El değmemiş çiçekler Alabildiğine huzur Olabildiğince mutluluk Oradan kopup gelen Çağlayan bir nehir Debisi kararında Akar yavaşça ovaya İşte sen Ve nihayet sen Ulaşılmazdan gelen Berrak çok berrak Duru bir su gibisin Sen nihayet sen Yüreğe serinlik veren Huzura açılan kapı Tebessümde gamze Gözlerde ışıltısın Sen nihayet sen Yürekte çoğalan Orada derya olan Dalgasında mutluluk olan gönül kumsalımda iz bırakansın Ne olur ki? toprağa karışsa beden içelim abu hayat iksirinden sana konak kurdum gönlümden Orada sultanımsın ebediyyen Yıldırım Yorulmaz |