Gülmek İsyandır Nemrut Bakışlara...
Gece…
Esrik hayallerin tılsımı Meçhul bir yol akar yüreğimden En tenha sevişmeler sızlar dudaklarımda Yüreğime bağdaş kurmuş bir namert ağrı Ulan bende sıkmaz mıyım yumruklarımı Vurmaz mıyım alnının şakağına Kahpe zamanın Varsın paramparça dökülsün yıldızlar Varsın titresin kuytu Hani o bıçkın delikanlı Vuslattan yana Hani kan Ey kutlu sevdası uğrunda vurulan can Ulan bende ardından dalmaz mıyım karanlığa Haykırmaz mıyım en erkek sesimle Şair gibi *** “ vurun ulan vurun ben kolay ölmem” Bu gece ak alınlar giyinirim Ölmek hayın uykusudur gayrı Yan çizilmiş sokaklarda Ölmek bir varoluştur Ölmek en zamansız tecellidir Halde kahır Dilde zehirdir ölmek Bir esmer güzel ağlar vurulmuşluğuma Birde anam Of ulan of Varsın kırılsın rüzgar Talan olsun şehir şehir gençliğim Gülmek kavgadır gayrı Nişangahlar inadına Gülmek isyandır Nemrut bakışlara Sırda gül Zorda zûldür gülmek… *** ____Ahmed Arif (Üstad ’ a Saygıyla) |
...........Sırda gül
Zorda zûldür gülmek… ..................
Çok yakışıyor size böyle sözcükler.Merdivenden değil de,asansörden iner gibi,bitiyor şiir... Henüz ısınma turu yapmaya bile fırsat vermiyor şair...
Kutlarım güçlü kaleminizi,şair ruhunuzu...
Saygılarımla...