PİŞMANLIK
ne oldum delisi olup
kibirle baktın insanlara merhametin kurudu şefkâtin yok oldu parayı güç gücü her şey sandın sandın da kandın sahte sevgiler sevgililer satın aldın kadehler mutluluk dağıttı sana mutlulukları içtin kana kana davrandın hep bana bana yoktu maneviyat dünyanda ne olacaktı halin sonsuz hayatta derken bir kıvılcım yetti servet bitti dostlar gitti yapayalnız meteliksiz güçsüz ve aciz yıkılıverdin yol ortasına kimse yardım etmezken horlayıp hakir gördüğün fakirleştirip fakir bildiğin hakkını yiyip kovduğun bir el uzandı seni kaldırmak için merhametle kucaklayan ellerinden utandın şefkât pınarı olan gözlerine bakamadın bir şey tıkıldı boğazına konuşamadın teşekkür diye akıverdi gözlerinden pişmanlık yaşları hıçkırıklara boğuldun kötülüğe iyilik bu en büyük kötülüğü ona ben yaptım nasıl olur ? Vuslat |
ve bilirizki söylediğimiz anda kırılacaktır söylevlerin muattabı
yapmasammı dediğimiz şeyi yaptığımızda,gideceğini biliriz ama bazen yinede söyleriz ya...
işte o an yakamıza yapışır pişmanlık...ve fayda vermez hiç bir şeye...
sonrası ne mi??
sonrası çaresizlik...
tebrikler...sevgimle...