DEĞER / SİZ / İNSana kocaman bir yürek açtım beynimi kemiren onca soruya kalbimdeki ince sızıya rağmen !. sana ’değer’ verdim değer vermeni bekledim !. senden istediğim neydi ? sevginden başka !. oysa yanımdayken sen aşamayacağım engel yenemeyeceğim hiçbir zorluğun olmadığını düşünürdüm !. hani "birlikten kuvvet doğar" "bir elin nesi, iki elin sesi var" derler ya !. hep öyle hissettim ben !. ama sen... yanımda olduğunu sandın yanıldın bu yüreğin altına elini koyamadın !. hiç yanımda yok/sun anlaşılan sevgime tok/sun !. şimdi ben değer/siz/in senin en değerli yerinde yüreğinde olmalıydım orada kalmalıydım !... (" insan ’ değer ’ se ..... herşeye değer !." ) ( ed ) 14.06.2009 saat : 00.30 |