öksüz yaprak...(öksüz ömrüm)
1
Yokluğuma yenik düştüğün gün, acılar olmalı dört bir yanında, şimşekler çakmalı birden, kalbine saplanan bir ok gibi, düşmeliyim aklına... 2 Birşeyler vardı yarım kalan, söyleyemeden bakışlarımızda kaybolan, dilimize kilit ve konuşulmayan, ne çok şey vardı saklı kalan... En çok sevdiğim yabancıydın sen, tuhaftır,ne çok sevmişim,hiç söyleyemeden... 3 Günleri ayları bitiren zaman, ömrümü bitirmiyor,belki kavuşmakta var... 4 Anılarmış...saçımdaki beyazın kar tanesi olduğunu kim söyleyecek ? Bu kırış kırış yüz benim mi ? Bir zamanlar gözümün bebeğinde ateş sakladığım, bu sönen yangın benim küllerim mi...? 5 Şehrin ışıkları söner bir gece, bana olan hasretinle söner lambalar. Ben giderim sessizce, sende sadece üzülürsün bir zaman... 6 Gözlerini kapadığında bir karanlık göreceksin, her daim öyleyim işte. Sessizce dururken,bir nefes arayacaksın,olmayacak yine... Gece baykuşların hain sesleri çınlayacak kulaklarında, bir kemanın tellerinden nede uzak... Mum alevi takılacak gözlerine, GÖZLERİN,GÖZLERİMİN SİYAH AYNASI. ki ne çok ağlayacaklar,ne çok yıpranacaklar kimbilir... Başka sesler gezecek sokağında, adım adım eller zorlayacak kapını. Çığlıklar biriktireceksin çıkınında, çığlıkların,her biri sırat köprüsünden daha keskin... Çiçekler ekeceksin uçsuz bucaksız topraklara, solacaklar istemesende... Kimileri üzerine basılmış toprak tortusu olacak, işte insan da çiçekler gibi, baki değil hiçbiryeri, baki olan tekşey hayaller,umutlar,birde tanrı... Sana bunları,kerpiç duvarların,rüzgar yemiş soğuk odalarından yazıyorum, kirpiğimin her bir teli ayaza gebe, ve içimde sesizliğimin kurbanı olmuş kelimeler... Böyle kaç kez acıdı içim bir bilsen, kaç sancı dolu gecenin ayazında seni düşünüp ısınmaya çalıştım. Ama ne geldin,ne de soğuğum dindi, bana kalan hüzünlü gözler ve üşümüş bir yürek oldu... Şimdi uzun bir yola çıkıyorum, seni özlemeye gidiyorum,sanki hiç özlememiş gibi. Ve günün birinde döneceğim olduğun şehre, belki yine deli deli seversin diye, ama başkasınıda seversen hiç kızmam sana. Seni sensiz,seni nefessiz,seni bedensiz yaşamayı öyle çok öğrendim ki, bundan sonra olmasanda hep varsın zaten,ben gibi...ben gibi...ben gibi... enginname... |
muh-te-şem....
sevgimle...