güzel bir iç döküş hakimdi dizelerinizde...
saygılarımla...

hemde nasıl kendine eleştiri yağmayan iç dünyasını keşfe çıkmayan insan varmıdır acaba...belki bunu ifade etmeyen vardır...çok ça güzeldi sayfanız yüreğinize bereket....

Hiçbir şey yazmasanız da çok şey anlatmak istemişsiniz.
Anlıyan anlar.
Kutlarım,gizemli gönlünüzü.

Sizin hiç içiniz acıdı mı?

Sizin hiç içiniz acıdı mı?
Yüreğiniz her nefes alışta sıkışıp
Neden sorusunu sordunuz mu kendinize?
Amaçsızca oturup gökyüzüne daldığınızda
Gördüğünüz yıldızlardan nefret ettiniz mi?
Her denemenizde biraz daha eksilip,
Her attığınız adımda biraz daha şaşırıp,
Düşürdüğünüz maskeler,
Öldürdüğünüz melekler etrafınızı sardı mı hiç?
Acılarınızla baş etmeyi öğrenip,
Küçük bir kedi gibi
Yaralarınızı yalayıp sarmayı öğrenebildiniz mi?
Sizin, Sizin hiç içiniz acıdı mı?

Benim gibi.....


Offfff acımazmı şairim acımaz mı?
O acılarda pişerek öğrenmedik mi adına yaşamak, direnmek denilen mecburiyeti.
Hüzün katar katardı dizelerde.
Herşeye rağmen derim ki acı kimsenin tekelinde değil emin olun.
Herkesin özelinde var.Kiminde siyah, kiminde mavi, kiminde başka renkte ama herkeste ve bu zamanla değişkenlikte göstermekte zamanın kollarında demlenen renkler bir bakıyorsunuz iz bıraksada içerde beyaza yüz vurmuş haliyle doğuveriyor günümüze.
Her gününüzün bu beyazlıklar içinde geçmesi dileğimle.
Başarılı eserinizi kutlarım.
Sevgimle.




*YAKAMOZ* tarafından 7/7/2009 12:01:29 PM zamanında düzenlenmiştir.

??????

Bu şiire bir ah çekilir. Elden ne gelir başka. Tebrikler.