NE YAPSAMDA SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM...
Sakin ve sessiz kimseciklerin olmadığı
bir zamanlar aklımın yoğun olduğu tek anlardır. Neler neler gelir düşünürümde sensiz geçmez hayat bunu çok iyi anlarım. Sen bende beynimden çıktın bedenime yerleştin şimdi varlığında ısınıyorum yokluğunda üşüyorum. Gözlerim hayalinle yaşamaya alışır içim acılarla dolar da kimseye derdini anlatamaz sen bende gözlerimin aynası oldun şimdi varlığında doyamıyorum yokluğunda yaşayamıyorum. Ellerim hep yollarına hasret kaldı gittiğin günden beri özlemin yakamı bırakmadı sesim kesildi gözlerimden yaşlar akmadı kimse beni senin gibi yakmadı şimdi geldiğini saklıyorum gittiğine inanamıyorum NE YAPSAMDA SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM... YAZAN:EDİZ AVŞAR |