Nağmenin hissedilen çığlığı!Sessizliğimle başbaşaydım Gözyaşlarımla yapayalnız hicranı koklamaktaydım Halin arka sayfalarında bilmem ki ne aranırdım ve ne sorardım İçimde yıllara sâri umutlarım Sukut içinde soluklandığım barizleşen çığlıklarım Hazanın resmettiği korkularım ve halimle özdeşleşen o yaprağım Sayfalarım hiç tükenmiyor Fakirliğimden nükseden korkularım peşimden geliyor İdrake açlığım başlıyor ve irfan solgunluğum kalbime nazar ediyor Ruhumdan kopmalar başlıyor Zaman her şeyi en bariz bir şekilde hikâye ediyor Lakin edeple muarız halim geçit vermiyor ve sinemi açıkça dağlıyor Gel ne olur sen bari suçlama Sosyolojiden koparak hazin olan ahvalimi tarama Varlığımda hurdalığa bulaşma ve insan kimliğimle ruhumdan kaçınma Hani sabır bir direnişin adıydı Kanaat ikliminde vazgeçilemeyen ikbali bahardı Rızayı banide, sevdanın harından aşka uzanan yollardan bezirgândı Kim bilir artık nelerde yalan Yanlış içinde nefes alarak aşkın dirliğine uzanan İhsan için yalvaran, ihlâs için bahane arayarak fütursuzca yakaran Bakın beyan ediyorum fakirim Hal dilinde acizleşen derbeder bir âdemi dilim Hasrettiğim kilimlerim ve ruhumdan nükseden hüzünlü serzenişlerim Sevmekten arî isen hayıflan Sevilmeyi hak edemiyorsan mutlaka kalp noksan Âdemi beşerin tarihini koklasan, ilimden korkmadan irfana yanaşsan Âlem içimde dinmeyen akımdır Zaman devran için insana sunulan vahdeti şükrandır Akıl insan için en itibarlı ekrandır ve salimen dirlik içinde aklanandır Mustafa CİLASUN |