KENDİMLE SOHBETRuhun tenimi yıkarken Kaç boyutta yol alıyorum Her sokak başında kirli hırkalarımı atarak Çoğul bir akıştan çıkıp Çağlayanları küpe Kutupları tekmeliyormuşçasına haz alıyor Nehirlerden kolye Benliklerimden tüm arınmışlığımla Sana koşuyorum Aşk’a kilitlenmenin farz olduğunu hissederek Düşüyor sanki bulutlardan üzerime beyaz gelinlik Ki kefenim olsa duvağıma yapışır gelincik Kırık aynalarıma yıldızlar düşüyor Tahta perdeli gözlerimin Çivilerini mutlulukla çıkartırken Canım yanmıyor sevgili Gönül haritamın iklimleri hep sen Ve birde deli mavi... ayşe yayman |
Tahta perdeli gözlerimin
Çivilerini mutlulukla çıkartırken
Canım yanmıyor sevgili
GÜZEL DİZELERDİ USTADEM..
EMEĞİNİZ DAİM OLSUN..
MAVİ YÜREĞİNİZE SAYGIYLA.