bazen sapla saman
nasıl sonu varsa
nasıl gök gürlerse yağarsa yağmuru bitecek birgün bu kadar yıllar düşecek üstümden nasıl ağlarsan gözün den dökülür yaş nasıl bakarsan bak bir gün boş şan şöhret içinse kuru kuruya görünmek için kazsaydım yeri daha önceden toprağın içine gömseydim yeri nasıl sapla saman karışır bazı zaman koymadan kimseyi kimsenin yerine bakmadan etrafını ak akçe kara günde ses vermezse gönül kesmişse irtibadını e gönülden gerisi yalan bazen saysan yeri farzı mihal kazsan yeri toprağın içine gömsen yeri. yahya sevim; aydın. |
Geleyim de saz çalalım.