Sen beni sevmekten gidince , yalnızlık baş köşeye kuruldu
Hüzün ise alabildiğine mutlu !
Oysa ,
Seni beklemenin özlemiyle , kurduğum hayalleri ne çok severdim !

Hiç ummadığım an da geldim diyen sesini düşünürdüm
Sevinçten kalbimin milyon kere atacağını ,
Kalp atışlarım normale dönene kadar sana sarılı kalacağımı !
Bir fincan kahvenin buğusunda edeceğimiz sohbeti ..
O sıcacık , içimi ısıtan gülüşünü …


Sen hayal etmeyi bilir misin ?


Ne çok dilemiş , ne çok istemiştim , sen geldiğinde !
Bu yedi tepeli şehri yağmurlar istila etsin diye
Mevsim ister kış , ister yaz, ister sonbahar olsun ne fark ederdi
Sen dört mevsimimdin zaten benim !
Seninle , yağmurlu sabahlara uyanmak , yağmurlu gecelere saklanmak
ve
Sırılsıklam olana kadar el ele yürümek vardı yağmurlar altında…


Sen kilometrelerce uzaktan sevmek ! özlemek nedir bilir misin ?


Birde , ne pişirsem derdim , sebze sevmezdin bilirdim , çorbada ..
Birlikte yemek yiyeceğimiz anların keyfini düşünmek bile çok şeydi !
Belki sokakta , ekmek arası bir şeyler atıştırırdık .. hani , bir keresinde
Canım çekti demiştin , köfte ekmek yemiştik ya …
Seni izlerken , sana ne kadar geç kaldığımı düşünüp !
İçimden ne olur gitme diyen sesimi , iki dudağımın arasına hapsederken
Bir gün ,
Yenik düşerek kimsesizliğime , sensizliği yazacağımı nerden bilirdim !


Sen yarınları , avuç içinde parçalamak nedir bilir misin ?

Ve

Bir gelişin için ,
bu şehrin bütün sokaklarına sabır eken ben
şimdi , yokluğunu soluyorken


Biliyorum ki , asılacak kadınım ben
Seni böylesine sevdiğim için …

Ümran Aydın