AŞKburası en ücrada çocukluğumu yitirdiğim park İlk aşkımın bana el uzattığı yer belki de en sevdiğim, tapınmadığım tapınak terk eden sevgilinin bıraktığı ben çileli ihtiyarın başını eğip gülümsediği ah o anlar deyip, elinin tersiyle güneşi silerken kibriti söndüren yağmur sağanak aşk yine yaşıyordu ölüme meydan okuyarak. |
Ölüme meydan okuyarak...
Tebrikler çok güzel bir şiir okudum kalemenizden
Saygı ve sevgi ile...