Kayboluş
suyu eğen cemaline değdikçe vebalim
çatırdar deniz biri inansın artık İstanbul; yüreği elinde bir yiğit / değil sabahın ucunda nabızsızdır üstüm başım, sonbahar evler üstünde bir kabus çocukluğum sürme izimi beni bulamazsın ama hatırlat bana kerpiç damları ve nasıl onarır bahar Kürt yüreğiyle kırık dalları kahırdır ahirde muskasız şarap dilim öylesine mahpus zindan ağzımın içinde biri bağırsın artık; mavi bir urgandır Boğaz tarihten bugüne 09 Temmuz 2007 İstanbul |