Çocuk Olarak Kalabilseydik..
Keşke hep çocuk olarak kalabilseydik hiç büyümeseydik,
Hayata inat, sevgiyle büyüyen yüreğimize inat... Çocuk kalabilseydik ve kimse bize düşmanlık besleyemeseydi.. Yada bir derecemiz olmasaydı sevgide.. Sadece çocuk olduğumuz için sevilseydik Farklı niyetler beslenmeden safça bir sevgiyle sevilseydik.. Ama büyüdük işte dostlarımız oldu düşmanlarımız oldu Ve hatta düşmanlarımız dost, dostlarımız düşman oldu.. Hiç tatmadığımız üzüntüyü tattık Hiç görmediğimiz kavgayı gördük.. Hayat kavgası, yaşam kavgası ve dahası... Mücadele etmeyi denedik azmetmeyi, başarmayı öğrendik Ve bazen de mağlup olduk .. Ama yine de pes etmemeyi öğrendik.. Büyüdük!.. İçimizde çocuğumuzu hep taşıdık hep koruduk Ve ona bulaştırmadık kavgayı, nefreti, düşmanlığı.. Ama kimimiz içindeki çocuğu kaybetti ve yaşamca katledildi.. ZaNyLiFe 03.02.08 |
Çocuk saflığıyla,çocuk masumiyetiyle,çocuk yüreğiyle sevebilseydik diyeceğim ama şeker verip kandıranlar çok olurdu diyede düşünmüyor değilim :)))
İnsanlar insan olsun yeter ki yaşın önemi yoktur...
Sevgim saygım yüreğinize...