Ben senle gönülde gülmeyecek miyim
Bir başka kederim kederliyim yarim
Deşildi yaralar akıyor gözlerim Yar son soluğa seni de beklerim Ellerini tutup kucağına düşeyim isterim Bak ağlıyor gözlerim ağlıyor yüreğim İçim buruk yanıyor acı be halim Sensizliğim de kara kaderim Bu dünyaya ben niye gelmişim Fotoğraflarını çıkarıp yerlere serpiştirdim Yazdığın mektupları beynime işledim Gülen hayalinle kendimden geçtim Bende gelecekte gülecek miydim..? Karaya atılmış kara yazlı balık gibiyim Debelenip eşelendikçe Omuriliğim Düşüyor bedenim ağrıyor tüm iskeletim Haberin gelmezse bil ki öleceğim Beyaz kefeni sensiz sanırım giyeceğim Sana ermeden el değmeden gideceğim Yaralar yanıklar bitirirken bedenim Soldu yüzüm köreldi düşlerim Yol gözlemekten uykusuz kaldı şişti gözlerim Rüzgarda uçuşan yaprak misali yüreğim Toz pembe hayallerim ince düşlerim zarif yarim Ben senle gönülde gülmeyecek miyim..? 27.06.2009 Seyfi Yiğit |