Küstah SevgilimSeni sevdim diye şımardın durdun Burnunumu sürttün küstah sevgilim En kötü anımda sırtımdan vurdun Burnunumu sürttün küstah sevgilim Gözün yüksekteydi bakmazdın bize Zaman çok soysuzu getirir dize Zor bela gelirdik senle yüz yüze Burnunumu sürttün küstah sevgilim Kaç yüz kere dedim bırak inadı Şu kısa ömürde alak muradı O zalim ayrılık kime yaradı Burnunumu sürttün küstah sevgilim Manayı bıraktın maddeye taktın Sen hem kendini hem beni yaktın Ne kuldan utandın ne haktan korktun Burnunumu sürttün küstah sevgilim Sanırım kırdığın bir ben degilim Daldan dala kondun bundan eminim Hiç adını anmam büyük yeminim Burnunumu sürttün küstah sevgilim Her zaman her yerde çehreni astın Anlamadım gitti ne idi kastın Sen Ozan Güner’i çok fena sarstın Burnunumu sürttün küstah sevgilim Ozan Güner Kaymak Amsterdam / 28.06.2009 |
kusuruma bakmazsanız şayet " burnunumu sürttün küsah sevgilim" sözünüzü biraz açabilr misiniz... muhakkak sizin iç dünyanızda binbir anlam yüklüdür ama ben bu kısmı anlayamadığımı beyan edersem umarım mazur görürüsünüz...