12 NumaraUzun zaman oldu plastik vazolar gibi hiç kırılmıyorum Fakat korkuyorum. Birazdan hayalini göreceğim..! Otuz yedi numara ayakkabılarını inceliyorum bir yandan Mavi işlemeli , siyah, deri çizmelerini … Sokağa atıyorum kendimi gece yarısı Yağmur başlıyor ,iliklerim ıslandı ,düşlerim Sinemanın önünde buluyorum kendimi Orgazm olmuş Leylalar çıkıyor kırmızı suratlı mecnunlar… Şehir bana küsmüş yine… Gıcırdaya,gıcırdaya geliyor Ahmet dede. Protez bacakları ve ritimli iniltileriyle.. Tempo tutuyoruz 12 Numaralı Mavi pencereli evime.. İhsan Kahraman Ocak 1996 / Karşıyaka / İZMİR |