düş kırığısevdiğim çiçekler sana dönüşürken bildiğim tüm yollar sana çıkar dualarımda sen sana doğar gün gece bile sen kokar oysa bilirim ben sen olmuşken kaybolmuşken kimsesizliğimde gideceksin sende ve ben kendimi bulma telaşına düşüp karaya vuracağım kan revan içinde vurulacağım tiz bir sessizlikte hangi coğrafyanın iklimi bu? avuçlarımda haritasız bir aya dokunuşlarının izleriyse sıcak hala kayıp baharlarda hüzün geçişli yüzüm dört mevsim güzüm inadına sağanak inadına parçalı bulutlu iki dudak arasında asılı kalmış bir sözüm gökyüzünden düşmüş bir dilek ıssızlığındayım yıldızsız artık gecelerim gül yüzünsüz gülmez gözlerim ahh sevgili bilsen sana nasıl özlemler büyütürüm Gülay Bulut |
yapacağım demiştim astığını gördüğüm an, sonrasında birşeyler oldu o an yapamadım ama sonra da yapmışım gibi hatırladım ve şimdi sayfaya bakınca yapmadığımı gördüm:S
burdan ne çıkıyor ortaya
YAŞLANIYORUM::S
canım arkadaşım öncelikle bin tebrik bırakıyorum sayfana...
gerçekten yorumcusunun ve okuyucusunun azlığına inat dağ gibi dimdik duran bir çalışma...
anlam öyle derin ki
söylenmek istenen her şey naif bir edayla dile getirlmiş...
kişinin içsel konuşmaları, kendini sogulamaları ve içinde büyüttüğü düş kırıklıklarına ayna tutan bir şiir...
inan çok beğendim
seviyorum bu kalemi
hep aşk yazdığından mı olsa gerek:))))))))))
sevgilerimle canım kardeşim