Sevgiliye...Yine sensizim işte Yine yoksun yanımda Dudaklarım yalnız bu gece Tenimde kokun,tenimde sana ait izler var Senin olmak dünyanın en büyük mutluluğu sevgilim Yanında olamamaksa dünyanın en büyük ızdırabı Şu an başka yerdesin Ait olduğun yerde benden uzakta Yastığının diğer tarafı bir başkasına ait Kollarında uyuyan Güne seninle uyanan ben olmayı ne kadar çok isterdim sevgilim Senin olduğum gibi, seninde benim olmanı Yalnızca benim... Seni o kadar seviyorum ki Tüm doğrularımdan vazgeçtim, Tüm ilkelerimi yıktım senin için, Gururumdan , onurumdan , gençliğimden vazgeçtim... Uzun bir yola çıktım seninle Sabrı ve beklemeyi öğrendim Hatırlıyor musun... Hani bir gün, ’Hayat öyle armut piş ağzıma düş şeklinde olmuyor, istediğin şeyler için mücadele edeceksin’ demiştin, Mücadele etmeyi öğrendim... Aşkın ne kadar büyük, Ne kadar karşı koyulmaz bir duygu olduğunu, Tutkuyla sevmenin ne demek olduğunu öğrendim. Çok acı çektiğim zamanlar olduğunu sanıyordum Acı çekmenin ne olduğunu seni sevdiğimde anladım sevgilim Çaresiz hissettiğimi sandığım zamanlarım oldu Çaresizliğin ne olduğunu sende öğrendim sevgilim Bugüne kadar kimseyi seni sevdiğim kadar sevmedim Bugüne kadar hiç kimse beni senin sevdiğin kadar sevmedi, diyorsun Seni bu kadar çok sevmeyi, çok seviyorum Beni bu kadar çok sevmeni, çok seviyorum Şefkatini , nezaketini,inceliğini Sana dair herşeyi çok seviyorum Sevgilim, ben bizi çok seviyorum... |
Sevgilim, ben bizi çok seviyorum..."
"kara kaplı lugâtlerde aşk'tı adın...
her dilde, her yerde, her köşe de seni anlatırdı"
diye devam ediyorum... aynı duygular... yine... acının içine çöreklendiği ve sanki şahıymış gibi ortasına oturduğu bir yürek... güzel tanımlar... tebrikler...