KOZASINDA KALDI KELEBEK
KOZASINDA KALDI KELEBEK
Sessizce geldim Hiç sesim çıkmadı baktım her yana Sus pus gönüller Bir şaşkınlık mı bu Yoksa yaşanmışlıkların suskunluğu mu? Sessizce baktım her yana Susmuştu herkes Ne de olsa kabulümüz der gibi Olmaz, bu suskunluk kötü Hırçınlık içimizde Karanlık gecelerde hüsranlar Hep bizde an ve an yaşanılanlar Soğuk rüzgâr titretti içimizi. Kuş misali olsak Uçsak bilinmeyen diyarlara Sahilde uzansak sorgusuz sualsiz Kanat açsak hür kelebekler misali Kim kırdı kolunu kanadını Dün niye yoktun sen Nerdeydin kimlerde saklandın. Kozanda çıkacaktın hani Kelebek gibi uçacaktın Kanat vuracaktın özgürlüğüne Kozandan çıkmadın kelebek. Bitkinlik, yorgunluk, yokluk, Savaş devam ederken yüreğinde Düşlerini gömdün Kimse görmedi seni Sen kaldın kozanın içinde; Çıkabilseydin eğer Uçardın ya... yoktu kanadın Hayaller öyle çok ki Uçmak kadar güzel di yaşamda kalabilmek Onu da başaramadı kelebek. Sessizce aldım avuçlarımda kaldı öylece.... Yüksel Akcum 16.06.2008 13.55 Yuksel Akcum (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. ________________________________________ Bu şiirin hikayesi: iç savaşlarımızın sonsuzluğu yaşam içide ki handikaplarımız. |
Uçardın ya... yoktu kanadın
Hayaller öyle çok ki
Uçmak kadar güzel di yaşamda kalabilmek
Onu da başaramadı kelebek.
Sessizce aldım avuçlarımda kaldı öylece....
Yüksel Akcum 16.06.2008 13.55
Yuksel Akcum
kutlarım efendim güzel bir şiir okudum sayenizde, saygımla, selamlar...