eylül düşer aylardan
yalnızlık çiçeği açar gecelerde
hasret hasret büyür dallarda nemli yapraklarıyla örter gölgeleri bir bir sönerken yıldızlar uzaklarda uzaklar gözlerini bin defa kırpar sessizliği bozar gözlerin değdiği saatler zaman on ikiyi vurur alnından bir dalga boğulur yürek denizinde hasrete bir not daha düşülür kalın bir sızıyla acıların üstü örtülür şehir yorgun gövdesini bırakırken sokaklara usul adımlarla biri kaçar karanlıkta martılar uçar sonra bir tren geçer raylardan adamın kalbinin en ücra yeri kanar eylül düşer aylardan |
Yüreğine sağlık ustam.
Saygılarımla...