SERZENİŞ
SERZENİŞ
Son nefesini veren, can çekişen sevgiler, İnsanlar hayatının oyununu sergiler; Başlamıştır; bitmeyen hakaretler, yergiler Sürüp gider; bezdiren, yıkan kısır döngüler. Bakmaz olur, ne gözler ne yüzler birbirine; Anlamsız gelir artık sözleri diğerine. Bir soğuk bakış geçer, o sevginin yerine; Kendine döner artık bencilce, tüm kaygılar. Bir tatlı lakırdının hasretini çekersin Gülmeyi hak getire, hep gözyaşı dökersin Çabalar durursun da en sonunda bıkarsın Kendini paralasan, geri gelmez ilgiler. |