SESİMİ DUYACAK DENİZ KABUKLARINI KULAĞINA DAYAYAN ÇOCUKLAR
serin dokunuşlarla
poyraz tenimde uzak denizlerin kimsesizliğinden üşümüş sarılıyor. beni çağırıyor maviliğine ıssızlığına kocaman dolunayın düştüğü sular... gitsem gözyaşlarımı kimse görmeden ağladığımı bilmeden mümkün mü böyle yaşamak burada!! bütün şarkıları ezberledim bütün yazılmış ve yazılacak şiirleri neyi bekleyeceğim hala Ve nereye kadar ! kimsessizliğine dalacağım... ayın battığı sular sevinecek gelişime.... sesimi duyacak deniz kabuklarını kulağına dayayan çocuklar... |