Şehir Bozgunu Bir Yüz / Yokluğun...
Zaman yanık yüzlü çığlık gibi
Sırtımdan vurur gece / hoyratça Düşlerim can çekişir Hançer saplanmış bağrına Adımlarım kırılır Paramparça topuklarım Bu yol hayın Bu yol çıkmaz Sonu yok / seni yok Ne cemre düşer vuslatıma Ne kurak kalan yanıma dokunur yağmur Gözlerin de düşlerime uğramaz gayrı Hep kabus Hep kırgın uykular Yokluğun; Asi yanı gençliğimin Yokluğun; Tutsak kalmışlığımın celladı Yokluğun; Şehir bozgunu bir yüz Yokluğun can …….… Apansız çatmışsın hilal kaşını Umutlar kuşanmışım Dehlizlerde çırpınan Aynalara pusatlandım Eylül takıldı boynuma Haykırışlarım… Demir parmaklıklarda tutsak / buz kesmiş Her dem güz Her dem ayaz Yürek mahpus Öylesine dalmış kavgalara Yürek hırçın Yürek asi Hırpalanmış sevdam Kem gözler nazarından Söz suskun Dilim lâl Gözlerim âmâ Yokluğun; Kör bir bakış aydınlığa Yokluğun; Bahtımın en kara yanı Yokluğun; Vurgun yemiş bir tebessüm dudaklarımda Yokluğun can ………… |
Asi yanı gençliğimin
Yokluğun;
Tutsak kalmışlığımın celladı
Yokluğun;
Şehir bozgunu bir yüz
Yokluğun can …….…
Zordur yokluklarda kalan yüreğin işi.
Kutlarım
Bahar