Özrümü Üstüme Alır YazarımAyı, yıldızları, güneşi, günü, Dizemde özenle alır yazarım, Geceyi, bu günü, yarını, dünü, Havada koklarım, solur yazarım. Kimseye sözümüz kalmaz dizede, Hicivde hakaret olmaz dizede, Bir zaman nezaket solmaz dizede, Terbiye içinde kalır yazarım. Allahın kuluyuz olmaz mı hata, Meyveli dallar hiç ermez rahata, Kimisi gelir de ola ki çata, İbreti içinde bulur yazarım. Şiiri üstüme alınmadım hiç, Şairim diyerek salınmadım hiç, Bin pişman olup ta yolunmadım hiç, Hep edep içinde olur yazarım. Dağları, taşları, gülü, yaprağı, Pınarı, ırmağı, suyu, toprağı, Gözleri, perçemi, tası, tarağı, Kalemi kâğıda salar yazarım. Ben âdemoğluyum kemale erdim, Yılları bir heba hayale verdim, Okumu, yayımı kendime gerdim, Ecelin koynuna dalar yazarım. Bir cahil anımdı nadimim şimdi, Yuvamda el pençe hadimim şimdi, Eşimle mutluyum kadimim şimdi, Düştüğüm günahı yalar yazarım. Almasın üstüne dostlar bir zaman, Sadece Allah’tan dilerim aman, Böylesi nezaket bulunmaz her an, Özrümü üstüme alır yazarım. 11.Haziran.2009 0105 |