SENSen gök yüzü olsaydın ben de bulut Gezinip dururdum içinde. Ne hoş olurdu biliyor musun. Sen şafak olsaydın ben de güneş Boşluğunda doğup ısıtırdım yüreğini. Sen,sen varsın ya sen Canımın içisin seni çok seviyorum Biliyor musun. Bu yüzdendir ki bunca kırmana rağmen Sana kızamıyorum,kızgınlığımı haykıramıyorum. Yaşadığım dünyanın içinde Sadece sen varsın başkasını görmüyor gözüm. Sen diyince içim titriyor biliyor musun. Yüreğim fırlar gibi oluyor yerinden Kabarıyor göğsüm karbonatlı kek gibi Ye desem yer misin beni. Sev desem sever misin beni. Seni bilmem amma Ben hem sever hem de yerim seni biliyor musun? Erezyon’a uğruyor cümle vücudum Sürükleyip götürüyor sevdan beni benden. Seni kaotiz (şahdamarımda), aort(ana damarımda) hissediyorum sen deyince titriyor yüreğim sızlıyor içim anla beni güzelim hisset duygularımı tıpkı benim hissettiğim gibi. Seni seviyorum o biçim işte. Yoksa nafilemi çırpınıyor bu gönül hayal denizinde. Üstelik yüzme de bilmiyorsun ey gönül boğulacaksın Çevir,çevir yelkenleri geriye gidemezsin artık ileriye. Can simidin bile yok kaybolup gömüleceksin. Ne oldu o da seni seviyordu yoksa,yoksa Aşkımızı sel alıp götürdü sevdamız erezyona mı uğradı Çevir ,çevir yelkenleri özüne gel özüne, Çünkü o seni sevmiyor,sevmiyor zorla değil ya. AHMET ACAR/SİVAS |